Een winterliedje
Duitse en Nederlandse versie
Die drei Spatzen
In einem leeren Haselstrauch,
Da sitzen drei Spatzen Bauch an Bauch:
Der Erich rechts und links der Franz,
Und mitten d’rin der freche Hans.
Sie haben die Augen zu, ganz zu
Und obendrüben schneit es, hu!
Sie rücken zusammen dicht an dicht,
So warm wie der Hans hats niemand nicht.
Sie hörn alle drei ihrer Herzlein Gepoch,
Und wenn Sie nicht weg sind so sitzen sie noch!
Dit kindergedicht van Christian Morgenstern (1871–1914) is heel populair onder Duitse kinderen.
Ook zijn andere, met veel humor geschreven kinderpoëzie wordt nog heel veel gelezen in Duitsland. Het specifieke dichterlijke en geestige taalgebruik van Morgenstern in deze gedichten is het best te ’pakken’ in de oorspronkelijke taal.
Zijn humoristische gedichten zijn geïnspireerd door de Engelse ’Literary nonsense’, zijn filosofische en mythische werken door het werk van Friedrich Nietzsche. In 1909 kwam hij in contact met Rudolf Steiner en kreeg met hem een innige vriendschap. De antroposofie inspireerde hem voor de gedichten in zijn laatste jaren.
De muziek voor dit gedicht is later toegevoegd door de componist en pedagoog Peter-Michaël Riehm (1947–2007).
Nederlandse versie
Sylvia schreef:
”Het Duitse liedje van de drie mussen gebruiken wij in de winter als opzegversje bij het ochtendspel. Bij deze.
Met vriendelijke groeten, Sylvia Wildeboer”
Hartelijk dank! Dat plaatsen we natuurlijk graag!
De drie mussen
Een zonnestraal schijnt op de hazelnotenstruik.
Daar zitten drie mussen, buik aan buik.
Rechts zit Erik, links zit Hans
en in het midden zit vrolijke Frans.
Zo zitten zij met hun ogen dicht
en om hen heen daar sneeuwt het nog licht.
Ze kruipen steeds dichter bij elkaar
’t Is koud daar in die hazelaar,
Hun hartje klopt, wat vriest het toch
En als ze niet weg zijn... dan zitten ze er nog.
En hier een Nederlandse versie, op de muziek