Een handgebarenversje

Uit de DoeHoek van Rita Veenman

Wat warrelt en dwarrelt daar zo zacht, (langzaam spreken; nachtstemming)
Midden in de winternacht?
Vlokjes, vlokjes, wit en rein (dwarrelende vingers)
Willen op de aarde zijn.
Wit, zo wit is alles in 't rond (tastende vingers)
Wit zijn de bomen, (hoog)
Wit is de grond. (laag)

Moeder maakt de kinderen wakker,
(opgewekte ochtendstemming - Wijsvinger tikt eerst de duim dan de gebogen vingers van de andere hand aan)
Een, twee, drie, vier en de kleine rakker. (pink)
Vijf kinderen zijn nu opgestaan
En kijken door het kleine raam. (raam: wijsvinger en duim l. hand, om de beurt kijken vingers en duim van r. hand er door)
Oh, de wereld is wit (bij elk woord kijkt er een vinger)

Blij duikelen ze van de trap (ronddraaiende beweging met gespreide vinger)
En eten van de pap (Pappot links en om de beurt maken de vingers een lik gebaar)
Mmmm. (smikkelgebaar)
Moeder, mogen we nu op stap? (vijf vingers tegenover moeder: wijsvinger)
Moeder, mogen we sleetje rijden? In de witte wereld glijden?

Ja, maar eerst: (wijsvinger knikt, even wachten)
Jasjes aan
Sjaaltjes om
Mutsje opgezet (moeder: l.wijsvinger strijkt langs vingers:
jasje, draait om vingers: sjaaltje, tikt er bovenop: mutsje)
En dan..Sneeuwpret! (vijf vingers vrolijk bewegen)

Meer van Rita's gedichten, verhaaltjes, spelversjes, vind je in dit nieuwe boekje:

Van lente tot winter...keer op keer